Nesrin Gökpınar

Doğam, sürekli egomu büyüterek beni geliştiriyor. Çağlar süren insan gelişimine bakarsam, yemek, seks, aile ve barınma gibi temel hayatta kalma arzularından -mağara sakinleri olarak...

Hissetmek istemiyorum; bu nedenle dikkatimi sürekli dağınık tutuyorum. Öfkeliyim de haklı olarak. Çıkarları doğrultusunda savaşan ve kendinden başka kimseyi kapsamayan bir sistemin içinde rekabetle...

Ölümsüzlük, bir gün ulaşacağım insani bir hal değil, şimdide canlı olmak demekmiş Sevgili Şapşiğim.Ve özlemek ile ölmek arasındaki farkın sadece iki harften ibaret olduğunu...

Sadece içinde bulunduğum anda bir şey yapabilirim! Sevgili Şapşiğim şu an, dünyayı ömür boyu maruz kaldığın tüm keder, acı ve suçluluktan özgürleştirebilirsin. Hatırla; bu...

Kalbimin ilk atışıyla başlayan bir yolculuk bu. Ardından ise gereken biyolojik sistemlerle tamamlanıyor ve beden denilen araca ulaşıyorum. Sonra da rahim gezegeninden dünya gezegenine...

İçinde uzun bir zamandır yaşadığım hastalığım, bana özel bir şey öğreten bir iyileşme krizim, daha büyük faydaların tohumunu özünde barındıran daha yüksek bir sorumluluk...

Kötülük’’, insana özgü bir olgu. Bu nedenle hayvan kötü olamaz çünkü kendi türünü sürdürme mücadelesinde içgüdüsel itkilerine göre hareket ediyor.Kötülük, yine insana özgü olan...

Çocukken korku nedir bilmezdim. Sonra korkmaya başlardım, bu kez de tam olarak neden korktuğumu ya da neden korkmam gerektiğini bilmez ezber bir yerden, plaktan...

Alan paradoksal, şeyler dualitif iken ve biz zaten “bir” ve “bütün” iken.Tüm insanlık ailesinin ortak bir hikayesi varken, aynı anda senin hikâyen-hissin-mührün biricik iken. İçinde ve dışında tüm yaratımlarda her şey yolunda iken....

Yapılan araştırmaların bulguları çevrim içi veya çevrim dışı yollarla paylaşılan nezaket ve cömertliklerin toplumsal boyutta anlamlı etkilere yol açabileceğini gösteriyor. Araştırmalar, bir kişinin toplum yararına davranışları tanık...