Home Köşe Yazarları Bir Talebim Var / Nesrin Gökpınar

Bir Talebim Var / Nesrin Gökpınar

Kalpten atılan tohuma istinaden düşünmeye başlayan kalbimin aklı, bugün yazmaya başladı. Birlikte soralım mı? “Aydınlanmış öz sevgi ve kendini beğenmişliği nasıl ayırt etmeliyim?’’

0
Bir Talebim Var

Kalpten atılan tohuma istinaden düşünmeye başlayan kalbimin aklı, bugün yazmaya başladı. Birlikte soralım mı? “Aydınlanmış öz sevgi ve kendini beğenmişliği nasıl ayırt etmeliyim?’’ Ayrım, gerçekten çok ince, çok net ancak zor değil. Eğer kendini beğenmişliğim varsa, bu benim için giderek daha çok ve daha çok ızdırap yaratıyor. Izdırabım da benim çokkk hasta olduğumu gösteriyor be sevgili şapşiğim.

Kendini beğenmişliğim bir hastalık ve ruhumun kanseri sanki. Ancak her kanser vakasında olduğu gibi, bir tedavi süreci olduğu kesin. Bunda da olmalı! Kendimi beğenmişliğim, beni daha çok ve daha çok gerginleştiriyor, daha çok ve daha çok rahatsız ederek, rahatlamama izin vermiyor gibi ve O, beni deliliğe doğru sürüklüyor, amaninnnn.

Şapşikliğimle gözlemlemeye çalıştığım öz sevgi ise kendimi beğenmişliğimin tam tersi. Öz sevgide öz yok da sadece sevgi var gibi. Kendini beğenmişliğimde ise sevgi yok, sadece ve sadece kendi var. Hissettiğim ya da hissetmeye çabaladığım sevgi, özgürlük veriyor. Kendini beğenmişliğim ise egomun esareti. Ve O, çok derin hileler yapabiliyor, çok kurnaz ve yolları da çok ince şapşiğim. O, öz sevgi gibi rol yapabiliyor. Çok oyuncu, çokkk!

Şunu farkettim ki, son derece dikkatli olmaz isem öz sevginin arkasına gizlenmeye başlıyor ve “öz’’ sözcüğünün kendisi, onun için korunmaya dönüşüyor, hatta “Ben senin özünüm’’ diyebiliyor. Ağırlığını, boyunu, kokusunu, dokusunu değiştirebiliyor. Çünkü o, sadece benim fikirlerimden ibaret. O büyüyebiliyor, o küçülebiliyor, o sadece benim fantezim sanırım.

Hissediyorum ki, “Ben’’ dediğim şey, gerçekliğim değil. Ben dediğim şey, gerçekliğimin üzerine dayattığım, yapıştırdığım etiketler. Tüm etiketlerimi kaldırdığımda, ortaya çıkacak. Belki bu yüzden biz, birbirimizin üyesiyiz. Sınırlar kaybolup, birbirimizin içinde eridiğimizde, gerçekliğimiz ortada olacak ve tüm fantezilerim ortadan kalkacak…

Gördüm ki, ben bu fantezilerden çokkk sıkılıyorum sevgili şapşiğim…

Ancak çaresizliğimi de görüyorum, yapamadığımı ve bu canımı çok yakıyor yahu.

Öyleyse oyunun kural koyucusuna bir talebim var: ‘Tekrar masumiyetimi kazanmama yardım et…’

Exit mobile version